Berlińskie piwo pod rolmopsa

W Niemczech istnieje 5000 gatunków piwa. I wszystkie – zgodnie z nakazem czystości z roku 1516 r produkowane są wyłącznie z czterech składników, podstawą produkcji piwa niemieckiego jest słód jęczmienny. To z niego w procesie fermentacji tworzy się alkohol i kwas węglowy, czyli podstawa piwa.


Drugim składnikiem jest chmiel, który nadaje piwu pikantny gorzkawy smak i przedłuża jego trwałość. Od rodzaju chmielu i jego dozowania zależy przede wszystkim typ piwa: łagodne albo cierpkie.
Trzecim składnikiem są drożdże, wśród których rozróżnia się dwa podstawowe rodzaje: drożdże, których fermentacja odbywa się na dnie, i drożdże, które fermentują na powierzchni kadzi. Te drugie zaczęto stosować wcześniej; fermentują one  w temperaturze 15 do 20°C, podczas gdy drożdże fermentujące na dnie wymagają temperatury od 5 do 10 st C – dlatego dawniej warzono piwo tylko w zimie przy zastosowaniu drugiej metody. Dopiero dzięki wynalezieniu maszyny chłodzącej stała się możliwa produkcja piwa w niższej temperaturze przez cały  rok, co było warunkiem zwiększenia eksportu.
I wreszcie woda: woda zawierająca wapno nadaje się bardziej do produkcji piwa ciemnego, woda z prastarych podłoży kamiennych jest lepsza do produkcji piwa jasnego. Dzisiaj wodę oczyszcza się w specjalnych urządzeniach do zmiękczania wody. Najważniejsze fazy procesu warzenia piwa to przygotowanie zacieru, gotowanie brzeczki piwnej, fermentacja i dojrzewanie w piwnicy. Przygotowanie zacieru polega na rozgrzaniu i gotowaniu pokruszonego słodu z wodą. Powstaje wówczas brzeczka, którą następnie gotuje się zmieszaną z chmielem.
W kolejnej fazie dodaje się drożdże; wówczas może się rozpocząć proces fermentacji. Trwa on od czterech do dziesięciu dni. Później gotowe młode piwo z wędruje do piwnicy w pojemnikach, gdzie dojrzewa przez kilka tygodni; następnie jest filtrowane
rozlewane do butelek.”
A my wypijemy na zdrowie!